تقطیع هجایی ۱-ای که گفتی جان بده،تا باشدت آرامِ جان/ جان به غم هایش سِپُردم،نیست آرامم هنوز. ۲- گِران گشتم به چشمش،بس که رفتم بی طلب سویش/ مرا از پای نافرمان،چه ها بر سر نمی آید. ۳-خون، بسی این دل من خورد،ولی سیر نشد./ جُرعه ای تا بروم ؛سوی گلویش بِکِشم.